کجا بــودی وقتی برات شکستـم             یخ زده بود شـاخه گُلم تو دستـــم

کجــا بـودی وقتــی غریبــی و درد            داشت مـن تنها رو دیوونه میـــکـرد

کجــا بودی وقتی کنـار عکســـات            شبا نشستم به هوای چشمـــات

کجا بــودی ببینی مــن میســـوزم            عیــن چشــات سیـاهه رنـگ روزم

ســـرزنشــــای مردمـــو شنیـــدم            هــر چــی که باورت نمیشه دیـدم

کنـــایه هــاشونــو به جون خریدم            نبــود ستــاره ام شبـا گریه چیـدم

کجا بودی وقتی اشکــام میریخت           خون جای گریه از چشام میـریخت

کجـــا بودی وقتـــی آبـــروم مـــرد           امــا به خـاطر چشات قسم خـورد

کجـــا بودی وقتی که پرپر شـــدم           سوختم و از غمت خاکستر شدم

                               خنده واسه همیشه از لبـام رفت

                          رسیدن از مرمر رویــاهـــــام رفت

تو چشمات مل من نیستو نگات

دنبال من نیستو چشاتو دزدکی

تو قهوت فال من نیستو نمی دونی

دیگه حالی توی احوال من نیستو نمی دونی

تو از من دلخوری اما اینا اشکال من نیستو

از وقتی که هیچ گوشی دیگه اشکال من

نیستو نه تو نه هیچ کس دیگه تو استقبال

من نیستو نمی دونی

تو قلب تو دیگه جایی واسه امثال

من نیستو یه زره دلخوشی توی اقبال

من نیستو بهرش این جوری باشه

نه امسال سال من نیستو

نمی دونی

نمی دونی

نمی دونی

کاش می شد عشق را تفسیر کرد
کاش می شد عمر را تکثیر کرد
روی این گردونه نا مهربان
گرمی مهر تو را تصویر کرد

یک جام پر از شراب دستت باشد
تا حال من خراب دستت باشد
این چند هزارمین شب بی خوابیست
ای عشق فقط حساب دستت باشد

عاشقی را شرط اول ناله وفریاد نیست
تا کسی از جان شیرین نگذرد فرهاد نیست
عاشقی مقدورهر عیاش نیست
غم کشیدن صنعت نقاش نیست

از دی که گذشت هیچ از آن یاد مکن
فردا که نیامدست فریاد مکن
بر نامده و گذشته بنیاد مکن
حالی خوش باش و عمر بر باد مکن